Felek Tasavvuru Etrafında Necâtî Bey’in Gazellerinde “Güneş”

Felek inancı, İslâmî ve mitolojik yönleriyle beraber divan şiirinde sıkça karşımıza çıkmaktadır. Bu inanç çerçevesinde, gökyüzünün dokuz kattan müteşekkil olduğu bu katmanların her birine felek adı verildiği bilinmektedir. İç içe geçmiş konumdaki feleklerin ilk yedi tanesi, gezegene mahsus olup dördüncü kat gökte Güneş (âfitâb, mihr, hurşîd, şems) bulunmaktadır. İlm-i tencîm’e göre orta uğurlu bir yıldız olarak kabul edilip, diğer sultanı konumunda Sarı renk Güneş’e aittir. Divan Güneş, hem astroloji terimi de çeşitli yönlerden benzetme unsuru kullanılmaktadır. Astroloji olarak; sultan olması, yer alması, sarı rengin onu ifade etmesi yönleri öne çıkarken ise parlaklığı, sürekli devretmesi, ısı ışık kaynağı olması gibi konu edilmektedir. Çalışmamızda XV. yüzyılın önemli şairlerinden Necâtî Bey’in gazellerinde kavramının kullanım biçimleri ele alınarak yıldızın hangi şekilleriyle işlendiği hakkında inceleme yapılacaktır.